Τετάρτη-?

Και πάλι μόνη πάνω από ένα τηλέφωνο..μακριά σου μέρες που μοιάζουν βδομάδες..δεν με έχεις ξεχάσει το νιώθω..απλώς έχεις πείσμα..γα'ι'δουρινό θα μπορούσα να πω χωρίς υπερβολές..απλά δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνεις..τι κερδίζεις βρε παιδάκι μου?Μου λείπεις πολύ..απλά δεν μου αρέσει να το παραδέχομαι..προσπαθώ να το κρύβω για να δείχνω δυνατή..άλλα μάταια..όλοι έχουν καταλάβει σε τι κατάσταση βρίσκομαι..δεν ξέρω πως..τόσο πολύ φαίνεται?Δεν μου αρέσει να μαλώνω..ειδικά μαζί σου..ξέρω πως δεν πρόκειται μέσα από αυτή την διαδικασία να σε βαρεθώ απλώς ποτέ δεν καταλαβαίνω πως εξελίσσεται ο διάλογος μας έτσι..Ξέρεις εγώ σε σκέφτομαι..και πολύ περισσότερο από όσο νομίζεις..απλώς πρέπει να κατανοήσεις το γεγονός πως δεν αρκεί μόνο να σε ακούω εγώ..
       Δεν θα πάρει..απλά όποιος αγαπάει και νιώθει..υπομένει..μου αρκεί το χαμόγελο σου μετά από όλο αυτό..μόνο αυτό θέλω να δω και μετά γίνομαι κομμάτια..για το καλό μας φωνάζω..τσακώνομαι και καμιά φορά μαλώνω ολότελα..απλά πρέπει να με καταλάβεις..νομίζεις πως προσπαθώ να είμαι συνέχεια από πάνω και θέλω να πάρω την θέση σου..δεν έχεις καταλάβει πως σε θέλω κοντά μου και ακριβώς για αυτό ίσως υπερβάλω μερικές φορές..δεν το επιδιώκω όμως απαραίτητα..υπόσχομαι..

        Η φωνή σου..θέλω να την ακούσω για ένα λεπτό και μετά θα κλείσω..promise..αλλά δεν το κάνω..δεν θα σε πάρω τηλέφωνο..νομίζεις πως μπαίνω στο γνωστό τρυπάκι..'ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΕΙ'..ΛΑΘΟΣ..αλλά αν το κάνω δεν θα καταλάβεις πόσο σημασία είχε αυτό που έκανες..για σένα δεν έχει και τόση..όμως για μένα πολύ περισσότερη από όσο φαντάζεσαι..μπορεί να με βρίζεις..μπορεί να μην θέλεις να με ακούς..να ξέρεις όμως πως δεν είσαι σωστός..στην προκειμένη περίπτωση όχι..ξέρω όμως πως με αγαπάς..το αισθάνομαι..αλλά ίσως με αγαπάς περισσότερο ώστε να αντέχεις μακριά μου χωρίς να μου μιλάς..ίσως να έχεις δίκιο..καλύτερα από κοντά..και καλύτερα αργότερα αφού τώρα δεν είναι η σωστή στιγμή..

Αφού με αγαπάς..γιατί?

Αγαπημένη μου ΣΟΚΟΛΆΤΑ..

                   Ναι σε εσένα απευθύνομαι γιατί είσαι η μόνη που με γλυκαίνει πάντα ότι και να μου συμβεί..ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα 'και' χωρίς εσένα..το έχω παρατηρήσει..κάθε φορά που δεν είμαι καλά σε αναζητάω..όπως απόψε..μόλις επέστρεψα σπίτι από το τραπέζι της Πρωτομαγιάς που ήταν και 'εκείνος' σε έψαχνα..δεν ξέρω τι είναι αυτό που σε κάνει τόσο σημαντική..αλλά θα σε συνιστούσα στον καθένα..όσο στεναχωρημένη και αν είμαι δεν μπορώ να κλαίω τουλάχιστον την στιγμή που θα σε γεύομαι..όμως είναι αυτή η καλύτερη λύση?Ανεξάρτητα από τα κιλά που θα πάρω μετά από λιγάκι αφού θα σε έχω τελειώσει θα είμαι τα ίδια χάλια..και ξανά πάλι τα ίδια..να λέω στον εαυτό μου ότι θα περάσει(αυτή την φορά χωρίς την συντροφιά της ξεχωριστής γεύσης σου..τουλάχιστον πριν κάπως περνούσε η όλη-κατάσταση)...νιώθω μόνη..παρόλο που δεν είμαι..αισθάνομαι..είσαι ο ΜΟΝΟΣ που θέλω τώρα..εσένα να μου εξηγήσεις να καταλάβω την όλη σου συμπεριφορά..δεν λέω ίσως φταίω και εγώ για τα νεύρα σου όμως είναι σωστό να ξεσπάς κατά αυτό τον τρόπο..Ενώ ξέρω ότι με αγαπάς ώρες-ώρες είναι σαν να μην είσαι εσύ..δεν μπορώ να σκεφτώ ότι μπορείς να με πληγώσεις έτσι..αγαπημένη σοκολάτα δώσε του λιγάκι από την γλύκα σου να καταλάβει..ξέρω το κάνει πάνω στα νεύρα του άλλα πόσο θα αντέξω.?..Θα αντέξω όμως..γιατί αξίζει..τον αγαπάω και εκείνος το ίδιο..είμαι μαζί του γιατί ήξερα ποιος είναι από την αρχή..δεν πρόκειται να του ζητήσω να αλλάξει..όμως το μόνο που του ζητάω είναι να ελαττώσει λιγάκι το πείσμα του και τα νεύρα του..χάρις αυτά τα 2 με πληγώνει όσο δεν φαντάζεται..ξέρω δεν το κάνει επίτηδες..αλλά μόνο που έστω και για να με πειράξει βγαίνουν αυτές οι κακίες δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω..να το διακομοδίσω?να θυμώσω?να αργήσω να του μιλήσω ξανα?τι είναι το καλύτερο..?τι θα μπορούσα να του πω για να καταλάβει?δεν μου αρέσει να κλαίγομαι για να με λυπάται..αλλά αφού είμαστε καλά..γιατί το κάνει..φοβάμαι μήπως δεν αντέξω μία μέρα και κάνω αυτό που δεν θέλω..και επειδή μετά θα το μετανοιώσω και το ξέρω πολύ καλά υποφέρω τα νεύρα του..μέχρι πόσο ακόμη όμως?

                                                                                 :(kalo brady...

                                                                                                                          

To:little princess

Κάτι που υποσχέθηκα στην μικρή πριγκίπισσα (:..μία ανάρτηση για να σου δείξω πόσο σε έχω εκτιμήσει..πόσο όμορφα αισθάνομαι που σε έχω γνωρίσει έστω και μέσα από τον χώρο του blogger...χαίρομαι όταν αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν άτομα που έχουν όρεξη να ασχοληθούν ή να βοηθήσουν οποιονδήποτε ανεξάρτητα από το αν είναι φίλος-η τους...που σε καταλαβαίνουν μέσα από ένα κομμάτι.;)..και είναι πρόθυμοι για οτιδήποτε τους χρειαστείς..ανεκτίμητα όντα πλέον..να είσαι πάντα καλά..και να μην αλλάξεις ποτέ και για κανέναν..τις καλύτερες ευχές μου για τον έρωτα που περνάς αυτήν την περίοδο..εύχομαι να το απολαμβάνεις κάθε στιγμή..σε φιλώ...Να μερικές φωτογραφίες που τράβηξα σκεφτόμενη εσένα ..;)τα λέμε..<3

                                         τι ρομαντικό..η αγαπημένη θέα του ήλιου που δύει..

                                                          ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Νίκο..
                                                                                                                                 Καλή συνέχεια..(: εύχομαι να σε μάθω καλύτερα και να συνεχίσουμε έτσι..;)

Εγώ σε ευχαριστώ.που κολυμπάω στον βυθό σου..

Εγώ άμα σε φιλώ

Θα είμαι πια παιδί δικό σου

Και όταν καίει το μέτωπό σου

Εγώ θα σε φιλώ

Και θα σου παίρνω τον καημό σου

Εγώ που σε μισώ

Θα μάθω τον συνδυασμό σου

Ν' ανοίξω ένα γυρισμό σου

Εγώ που σε μισώ

χα'ι'δεύω κάθε φέρσιμό σου

Εγώ σ' ευχαριστώ

Που κολυμπάω στον βυθό σου

Σαν κύμα φτάνω ως τον λαιμό σου

Εγώ σ' ευχαριστώ 
Και ας πνιγώ για το καλό σου

                                                                                                                      τηλεφώνησέ μου..

Κάψε το σενάριο..

και δεν εννοώ την εκπομπή του mega..ΣΤΑΜΑΤΑ πια να προσχεδιάζεις τα πάντα..να ζυγίζεις κάθε σου κουβέντα πριν μου πεις οτιδήποτε(όχι μόνο σε εμένα δηλαδή)..μάθε να ζεις...αυτοσχεδίασε..δεν χρειάζονται όλα την ίδια σοβαρότητα..λιγάκι η φαντασία..λιγάκι η αυτοπεποίθηση και να ΄σαι...=)..Ξέρετε..η ζωή είναι τόσο μικρή που δεν καταλαβαίνει και πολλά..μην την φορτώνεις..απλώς απόλαυσε την..πιάσε την ευκαιρία που σου δάνεισε..και μην παραμένεις σε σενάρια..επικεντρώσου σε πράγματα που δεν έχουν γραφτεί ούτε παιχτεί ποτέ πριν..άνοιξε τα φτερά σου και πέταξε μακριά χωρίς να σε εμποδίζει κανένα φύλλο χαρτί με λόγια που πρέπει και καλά να πεις,κανένα αφεντικό με εντολές που πρέπει και καλά να ακολουθήσεις..καμία δασκάλα με τιμωρίες που είσαι υποχρεωμένος να δεχτείς..μην σκέφτεσαι κάθε λεπτό τι θα προκύψει στο επόμενο γτ έτσι χάνεις την ουσία..με το να κοσκινίζεις το καθετί δεν το ευχαριστιέσαι..άνοιξε το στόμα και και πες ότι προκύψει..μην αγχώνεσαι..δεν πρόκειται να σε κρεμάσουν αν κάνεις και κανένα λαθάκι..έτσι είναι η ζωή..αρκεί να κάψεις το Σενάριο...και όλα θα περνούν τόσο ξέγνοιαστα ..θα δεις..ούτε που θα το καταλάβεις..για αυτούς και μόνο τους λόγους πιστεύω πως αρκεί να αλλάξουμε μυαλά και να συνεχίσουμε την ζωή μας(όσοι δεν έχουμε ήδη αρχίσει) χωρίς σενάρια και προγράμματα..

                     ΖΗΣΕ ΧΩΡΙΣ ΣΕΝΑΡΙΟ--->ΖΗΣΕ ΦΥΣΙΚΑ..
                             

Σας χαιρετώ..=)

Τα 3/4 της ζωής μου..=)

Είναι ωραίο να έχεις δίπλα σου άτομα να σε νοιάζονται και να σ'αγαπούν.Να είναι εκεί για οτιδήποτε τους χρειαστείς χωρίς παράπονα και γκρίνιες,μόνο για να σε δουν να χαμογελάς,να δουν τα μάτια σου να μετατρέπονται από δακρυσμένα σε φωτεινά.Μπορεί κάποιες φορές να τους παραμελείς αλλά μόνο επειδή σε ξέρουν και σε νιώθουν δεν σε παρεξηγούν.Παραμένουν εκεί...στο πλάι σου..Πραγματικά  έχεις σκεφτεί πως θα ήταν η ζωή χωρίς αυτά τα άτομα?Εγώ το δοκίμασα..Μόνο που δεν έβαλα τα κλάματα :/..Προσπάθησε το και εσύ..Σκέψου την ζωή σου χωρίς έμενα(:P),την Γιώτα,τον Χρίστο,την Λίζα e.t.c.Μόνο έτσι μπορείς να καταλάβεις πόσο σημαντικοί είναι για σένα.
           Μη φύγεις..σ'εκλιπαρώ!Χωρίς εσένα είμαι μισή(1/4 ολότελα)--->μην παίρνεις αέρα(:P)..Πώς θα ζήσω?Χωρίς το γαργαρηστό γελάκι,την φάτσα πεπονιού την οποία υπερκαταλατρεύω,και την αναισθησία(ώρες-ώρες :P) που σπάει κόκαλα..Μείνε εδώ,σε χρειάζομαι!Δεν είσαι χρήσιμη.Απαραίτητη νομίζω είναι το σωστό.Θα σου λείψω ρρ,να το ξέρεις..Αλλά εμένα θα μου λείψεις σίγουρα περισσότερο..Όσα άτομα και να γνωρίσω κανείς η καμία δεν είναι σαν και εσένα.--->Νο 1 in my life.Είσαι μοναδική.Δεν φοβάμαι μακριά σου,τρέμω απλώς την μοναξιά χωρίς εσένα..Δεν μπορώ να περιγράψω το πως αισθάνομαι για σένα.Πραγματικά μόνο να σκεφτώ τον κόσμο χωρίς εσένα τρομάζω και μόνο στην ιδέα..Τότε καταλαβαίνω τι είσαι για μένα..Ίσως να μην θέλω να το παραδεχτώ γτ είμαι εγωίστρια αλλά όσο μεγαλώνω φαίνεται όλο και περισσότερο..(λόγω ωρίμανσης-προφανώς).Ξέρω δεν στο έχω δείξει πολλές φορές(το παίζω σκληρή:P)Αλλά έχω όλο το χρόνο μπροστά μου για να επανορθώσω.Αξίζεις ρρ μλκ μ <3..Σ'αγαπώ(είναι λίγο)..Τα άλλα από κοντά...:)

   υ.σ.--->miss y all the time..

                                

       Αγαπητοί αναγνώστες
            Γεια χαρά από εμένα ;)